Vroeger joeg het Drouwenerzand reizigers de stuipen op het lijf. Het was één grote, kale zandvlakte waar de wind ongenadig tekeer kon gaan en waar het zand je langs je gezicht striemde. Wie nu door het Drouwenerzand loopt, zal niet bang zijn. Hooguit verwonder je je over zoveel prachtige natuur. Het Drouwenerzand heeft de status van ‘Aardkundig monument’, het eerste in Drenthe.
Drouwenerzand
Mensenwerk
Feitelijk zijn de meeste Drentse stuifzanden niet het werk van de natuur, maar zijn ze vooral mensenwerk. De boeren lieten teveel schapen op de hei lopen en staken er teveel plaggen. Er reden teveel wagens over het veld. Gevolg was dat het bovenste laagje van de hei brak en het witte zand eronder op drift raakte. De wind joeg het zand op tot hoge duinen. Aan het begin van de 20e eeuw bedwong de mens de ontketende natuur door het Drouwenerzand vast te leggen met duizenden dennen. Stichting ‘Het Drentse Landschap’ heeft de afgelopen jaren veel bomen gekapt om het stuifzand weer tot leven te brengen.
