Tussen het Molenveld en de Westeresch van Exloo ligt de Leewal. Deze langgerekte grillige rug bestaat voornamelijk uit zandige afzettingen, maar ook zijn grindige afzettingen aangetroffen. Daarom wordt momenteel onderzocht of het een stuifzandrug is (ontstaan in onze huidige geologische tijd, het Holoceen), een dekzandrug (ontstaan in het toendra-landschap van de laatste ijstijd, het Weichselien) of een esker. Eskers ontstonden aan het eind van de voorlaatste of Saale ijstijd, toen tunnels onder de smeltende ijskap zich vulden met klei, zand en grind. Nadat het ijs smolt bleef dit materiaal als een richel in het landschap achter. De paaltjesroute over het Molenveld brengt je ook langs de Leewal.
Vorming van een esker in een tunnel onder het ijs
Ontstaan van droogdalen in de laatste ijstijd
De droogdalen ontstonden in de Weichsel ijstijd, toen de ondergrond permanent was bevroren. ‘s Zomers smolt de sneeuw en begon het bovenste laagje van de bodem te ontdooien. Het smeltwater spoelde de ontdooide grond van de Hondsrug naar beneden. Jaar in jaar uit herhaalde dit proces zich. De dalen werden steeds breder en dieper. Na de ijstijd verdween de vorst uit de bodem en kon het regenwater in de bodem wegzakken en kwam het dal droog te liggen. Vandaar de naam ‘droogdal’.
