Grootste veengebied Bargerveen
Na de laatste ijstijd begon zo’n 10.000 jaar geleden het klimaat warmer en vochtiger te worden. In het stagnerende water van de beekdalen ging veenmos groeien. Het veen bleef doorgroeien en zo ontwikkelde zich tussen de rivieren Hunze en Eems een enorm veenmoeras: het Bourtangermoeras. Eens was het wel 3000 vierkante kilometer groot.
Bargerveen, overblijfsel van het Bourtangermoeras
Omhoog groeien
Het veenpakket werd zo dik dat het zelfs tegen de Hondsrug omhoog begon te groeien. Hier en daar bedekte het veen de Hondsrug volledig, zo ook hier aan de rand van het Bargerveen. Onderweg zie je veel keien die bij de vervening onder het veen gevonden zijn.
Levend hoogveen
Het Bargerveen is het enige grote, levende stuk van het Bourtangermoeras dat in Nederland overgebleven is. Het is een natuurgebied van meer dan 2000 hectare met één van de laatste stukken levend hoogveen. In kleine veenmeertjes – meerstallen heten ze – groeit nog steeds het veenmos.
Veen en water
Veen en water hebben alles met elkaar te maken. Veen bestaat voor negentig procent uit water. Het water zorgt ervoor dat het veenmos kan groeien tot metersdikke veenpakketten. Een veengebied is allesbehalve vlak en eentonig. Je vindt er hoge veenbulten, vlakke stukken, moerassen en meertjes. Het noordelijke deel van het Bargerveen is één grote waterpartij. Een waar vogelparadijs, zoals je in de grote kijkhut met eigen ogen kunt zien.
Natuurgebied
Eens strekte het Bourtangermoeras zich uit van de Hunze tot aan de Eems en was het groter dan de provincie Drenthe. Wat er in Drenthe van overbleef, is het Bargerveen in het zuidoosten van de provincie. Met een oppervlak van 2000 hectare overigens nog steeds een natuurgebied om u tegen te zeggen.
Veenpluis als kenmerkende vegetatie
Uniek en kwetsbaar
In het Bargerveen vind je levend hoogveen en dat is een voor Nederland unieke situatie. En heel kwetsbaar! Met dammen probeert Staatsbosbeheer zoveel mogelijk het water in het Bargerveen vast te houden. Als het veen verdroogt, verdwijnen met het veenmos ook de zeldzame planten en dieren van het hoogveen. Dus is het letterlijk een kwestie van ‘pappen en nathouden’… In het Bargerveen zie je wat je elders in de natuur van het Hondsruggebied ook zo vaak ziet: dat mens en natuur elkaar hard nodig hebben!
